اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ
سلام بر تو ای رسول
اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ
خدا سلام بر تو ای پیغمبر خدا سلام بر تو ای محمد فرزند عبداللّه
اَلسَّلامُ عَلَیک یا خاتَِمَ النَّبِیینَ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ وَاَقَمْتَ
سلام بر تو ای خاتم پیمبران گواهی دهم که تو رسالت را رساندی و
الصَّلوةَ وَ اتَیتَ اَّکوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ
نماز را برپا داشتی و زکات دادی و امر کردی به معروف و نهی کردی از کار بد
وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیک الْیقینُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَرَحْمَتُهُ
و عبادت کردی خدا را از روی اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهای خدا بر تو باد و رحمتش
وَعَلی اَهْلِ بَیتِک الطّاهِرینَ
و بر خاندان پاکیزه ات
پس بایست نزد ستون پیش که از جانب راست قبر است رو به قبله که دوش چپ به جانب قبر باشد و دوش راست به جانب منبر که آن موضع رسول خداصلی الله علیه و آله است و بگو:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ
گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه ای که شریک ندارد
وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَشْهَدُ اَنَّک رَسُولُ اللّهِ وَاَنَّک
و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است و گواهی دهم که توئی رسول خدا و همانا
مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّک وَنَصَحْتَ
توئی محمد بن عبداللّه و گواهی دهم که رسالت پروردگارت را رساندی و برای
لاُِمَّتِک وَجاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ وَعَبَدْتَ اللّهَ حَتّی اَتیک الْیقینُ
امتت خیرخواهی کردی و در راه خدا جهاد کردی و خدا را پرستش کردی تا مرگت فرا رسید
بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَاَدَّیتَ الَّذی عَلَیک مِنَ الْحَقِّ وَاَنَّک
بوسیله حکمت و پند نیک و آنچه را از حق به عهده داشتی ادا کردی و براستی تو
قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنینَ وَغَلُظْتَ عَلَی الْکافِرینَ فَبَلَّغَ اللّهُ بِک اَفْضَلَ
نسبت به مؤ منان مهربان و نسبت به کافران سخت گیر بودی خدایت به بهترین
شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکرَّمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی اِسْتَنْقَذَنا بِک مِنَ الشِّرْک
شرافت جایگاه گرامیان برساند ستایش خدائی را است که ما را بوسیله جناب تو از شرک
وَالضَّلالَةِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِک وَصَلَواتِ مَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ
و گمراهی نجات بخشید خدایا پس درودهای خود و درودهای فرشتگان مقربت
وَاَنْبِیاَّئِک الْمُرْسَلینَ وَعِبادِک الصّالِحینَ وَاَهْلِ السَّمواتِ
و پیمبران مرسلت و بندگان شایسته ات و ساکنان آسمانها
وَالاْرَضینَ وَمَنْ سَبَّحَ لَک یا رَبَّ الْعالَمینَ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ
و زمینها و هر که را برای تو ای پروردگار جهانیان تسبیح گویند از اولین و آخرین
عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَرَسُولِک وَنَبِیک وَاَمینِک وَنَجِیک وَحَبیبِک
همه را یکجا قرار ده برای محمد بنده و رسولت و پیامبرت و امین (بر وحیت ) و همرازت و حبیبت
وَصَفِیک وَخآصَّتِک وَ صَفْوَتِک وَخِیرَتِک مِنْ خَلْقِک اَللّهُمَّ اَعْطِهِ
و دوست خالص و مخصوصت و برگزیده و منتخب تو از میان خلقت خدایا به محمد درجه
الدَّرَجَةَ الرَّفیعَةَ وَ اتِهِ الْوَسیلَةَ مِنَ الْجَّنَةِ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً
بلندی عطا فرما و مقام وسیله را در بهشت به او بده و به مقام پسندیده ای او را برگزین
یغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْ خِرُونَ اَللّهُمَّ اِنَّک قُلْتَ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا
که غبطه خورند به او اولین و آخرین خدایا تو فرمودی ((و اگر ایشان در آن هنگام که به خود ستم کردند
اَنْفُسَهُمْ جآؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ
به نزد تو آیند و از خدا آمرزش خواهند و پیغمبر هم برای ایشان آمرزش بخواهد همانا بیابند خدای را
تَوّاباً رَحیماً وَاِنّی اَتَیتُک مُسْتَغْفِرًا تآئِباً مِنْ ذُنُوبی وَاِنّی اَتَوَجَّهُ بِک
بسیار توبه پذیر و مهربان )) و من آمرزشخواهانه به درگاهت آمده و توبه از گناهانم کردم و من بوسیله تو
اِلَی اللّهِ رَبّی وَرَبِّک لِیغْفِرَ لی ذُنُوبی
رو به خدائی کرده ام که پروردگار من و تو است تا بیامرزد گناهانم را
و اگر تو را حاجتی باشد بگردان قبر مطهّر را در پشت کتف خود و رو به قبله کن و دستها را بردار و حاجت خود را بطلب بدرستی که سزاوار است که برآورده شود اِنْشاءَاللّهُ تَعالی و ابن قولویه به سند معتبر روایت کرده از محمّد بن مسعود که گفت دیدم حضرت صادق علیه السلام را که به نزد قبر حضرت رسول صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَاله آمد ودست مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت:
اَسْئَلُ اللّهَ الَّذِی اجْتَباک وَاخْتارَک وَهَداک
می خواهم از خدائی که تو را برگزید و انتخابت فرمود و راهنمائیت کرده
وَهَدی بِک اَنْ یصَلِّی عَلَیک
و بوسیله ات دیگران را هدایت فرمود که بر تو درود فرستد پس فرمود:
اِنَّ اللّهَ وَمَلاَّئِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا اَیهَا الَّذینَ امَنُوا صَلّوُا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلیما
همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پیغمبر ای کسانی که ایمان آورده اید درود فرستید بر او و تحیت فرستید تحیتی کامل.
شب اول محرم و آبان 1359 بود.از پادگان ابوذر بی سیم زدند که برادر هادی برای مراسم به پادگان بیاید.
می دانستم امیر منجر که از دوستان ابراهیم است در پادگان ابوذر مسی(ء)ولیت دارد. حدس زدم به خاطر آغاز ماه محرم مراسم گرفته اند.
به ابراهیم خبر دادم.او هم یکی از ماشین های موجود در سرپل ذهاب را تحویل گرفت و آمد جلوی محل استقرار نیروهای دستمال سرخ ها و مرا صدا زد. آمدم بیرون. ابراهیم گفت:بپر بالا باهم بریم پادگان ابوذر.
گفتم:اصغر وصالی نیست.ممکنه ناراحت بشه که من با شما
گفت:تو که اینجا کاری نداری.من به بچه ها می گم که با من اومدی.بعد به یکی از دوستانی که مسی(ء)ولیت داشت گفت و اجازه گرفت و حرکت کردیم.
خیلی مجلس باصفا و بی ریایی شد.ابراهیم می خواند و رزمندگان مستقر در پادگان سینه می زدند.
خلبان شیرودی و تعدادی از از خلبانان هوانیروز مستقر در پادگان به همراه بسیجی ها و پاسدارها و ارتشی ها دور هم جمع شده بودند و برمظلومیت سالر شهیدان اشک می ریختند.
ساعت تقریبا دوازده شب بود که مجلس تمام شد.حال معنوی عجیبی ایجاد شده بود.
آن شب خیلی خسته بودیم.قرار شد همانجا بخوابیم.
یکی از بچه های مخابرات پادگان وارد نماز خانه شد و گفت:برادر هادی،آقای وصالی پیام دادند که حتما امشب به سرپل برگردید.
ابراهیم داشت فکر می کرد که گفتم:آقا ابرام ول کن.الآن هوا تاریکه و داره به شدت بارون می یاد.بذار صبح می ریم.
ابراهیم بلند شد و گفت:پاشو بریم .اصغر وصالی بر ما ولایت داره.او فرمانده است و امرش واجبه
از کسی مثل ابراهیم که بارها با اصغر شوخی می کرد و می خندید،توقع این حرف را نداشتم!
او به من که شش سال ازش کوچک تر بودم درس داد.این حرف را سال ها آویزه ی گوشم کردم که امر فرمانده دستور ولایت و واجب است
سلام بر ابراهیم(2)|||||||||مرتضی پارساییان
درباره این سایت